Wybrane pozycje
MOC PRZYRODY
A kiedy weny brak,
nie ma myśli żadnej
spojrzę co nuci ptak,
jedną nutkę mu ukradnę.
Pączek kwiatu chwycę
by się nim napoić.
Mocno na to liczę,
że zakwitnie w mojej dłoni.
Chmurce puszcze oko
niech cieszy się szczerze.
Niech deszczem pokropi
moje słowa na papierze.
Gdzie szepcą kaczeńce
nisko się pochylę,
by nasycić więcej
moje poetyckie chwile.
08.2021.
JAKA JESTEŚ.
Jaka jesteś naprawdę ?
Zmieniasz się co godzina.
Nie znam przyczyny żadnej
dlaczego to robisz dziewczyno.
Na strunach mego losu
bawisz się z każdą chwilą
I zrozumieć nie sposób
dlaczego to robisz dziewczyno.
SPRÓBUJ.
Spróbuj ukryć się chociaż przez chwilę
w cieniu maleńkich skrzydeł motyla,
spojrzeć na pszczółkę okiem łaskawym
i przykryć się niewinnym źdźbłem trawy.
Spójrz koniczynie w oczy zielone
zanim tobie nisko się pokłoni.
Każdą mrówkę pozdrów przy mrowisku,
kropelkę deszczu mocno uściskaj.
Nocą wtulony w tarcze księżyca
przykryj się płaszczem gwiazd złocistych.
Kolorowym snem spróbuj się zachwycić
by się obudzić jak anioł czysty.
12.2021
NIE PRZYSTOI
Chce pokora wejść do środka
a jednak trochę się boi.
Nie wie co ją może spotkać.
Jej zaistnieć - nie przystoi.
Tam w wielkich, dumnych salonach
przecież może przez tłum zostać
wyśmiana i porzucona.
Mogą opluć i wychłostać.
Nie dopuszczą ją do słowa,
nikt jej dzisiaj nie usłyszy.
Nikt nie będzie chciał głosować
za mądrością skrytą w ciszy.
08.2021
NAJPIĘKNIEJSZA
Nie jeden cicho zapłacze
kiedy się dobrze napatrzy…
Ona taka ludzka, swojska
taka nasza, taka polska.
W jednej sukni chodzi dumnie,
jej prostocie nie dorównasz…
Taka skromna, a bogata.
Najpiękniejsza polska szata.
Zakręcona w złotym tańcu,
cicha jak na dnie różańca.
Wzruszająca, niepojęta.
Taka polska, taka święta.
05.2020
KOBIETY HISTORII
Dwie panie znalazłem na kartach historii;
jednej na imię Klęska,
drugiej Wiktoria.
Kochana i przeklęta, obie uparte.
Jednej unikać,
o drugą zabiegać warto.
Czytałem z ogromnym bólem i z podziwem,
jak często szarpały Polską
panny chciwe.
Na przełomie wieków, nie trudno uwierzyć,
że z nie jedną nasz żołnierz
musiał się zmierzyć.
Stale zabiegał, choć nie raz było ciężko
jak zdobyć Wiktorię.
a pokonać Klęskę.
Czas nagradzał gdy Wiktorii oddał wszystko.
I nie miał żalu
jak klęskę w zębach ściskał.
Którą naprawdę kochał i zawsze pragnął ?
To nawet każdy wróg
bez trudu odgadnie.